zaterdag 26 maart 2022 15:00-16:00 uur

In dit programma nodigen Oda, Doris en Frans u uit met hen op reis te gaan kris kras door een groot aantal Europese landen. Zij hebben een heleboel muziek voor de combinatie mezzosopraan-cello-piano in hun koffers: uit veel verschillende landen en in vier verschillende talen. Van de vroege tot de late romantiek.

Sommige liederen hebben op zich al een dubbele nationaliteit. Zo schreef de laat-romantische Deense componist Jakob Fabricius een noordelijk donker lied op een gedicht van de vroeg-romantische Franse dichteres Marceline Desbordes-Valmore. Hector Berlioz maakte zelf van zijn lied La Captive een versie met cello voor de uit Maastricht afkomstige en in Parijs gevierde cellist Alexandre Batta. Even gevierd in Parijs was de eveneens uit Maastricht afkomstige cellist/componist Joseph Hollman, die bevriend was met Jules Massenet en Camille Saint-Saëns. Massenet was in de eerste plaats operacomponist en dat is in veel van zijn liederen wel te horen.

Alfredo Piatti, die met zijn cello-etudes nog steeds elke cellostudent slapeloze nachten bezorgt, schreef van zijn kant liederen waarin de opera’s van Bellini en Verdi doorklinken. Zijn generatiegenoot Gaetano Braga schreef zelf opera’s, maar was ook cellist en celloleraar. Hij gaf zijn leerlingen de opdracht eerst naar belcanto te luisteren.

De Duitse liedkunst wordt vertegenwoordigd door Johannes Brahms, die in de laatste decennia van de negentiende eeuw vooral in Wenen werkzaam was, maar ook door de Nederlandse componist Leander Schlegel, wiens muziek in het Wenen van het begin van de twintigste eeuw grote waardering genoot. De Oostenrijkse componist Joseph Marx zette vervolgens de romantische Weense traditie voort.

De Duitse poëzie is ook aanwezig in de liederen van Alexandr Borodin, geboren en gestorven in Sint-Petersburg, want achter het Russisch gaan drie gedichten van Duitse dichters schuil. Eveneens uit Sint-Petersburg, maar dan een generatie later, kwam Alexandr Glazoenow, die een piano-étude van Chopin bewerkte voor cello en piano.

En wist u dat de beroemde Danse macabre van Saint-Saëns gebaseerd was op een twee jaar eerder gecomponeerd lied voor zangstem en piano? En dat hij later op dezelfde thema’s een Fantaisie voor viool en piano componeerde waarvan ook een versie voor cello en piano verscheen? De verleiding was natuurlijk te groot: Oda, Doris en Frans gingen zelf aan de slag en maakten er een lied voor mezzosopraan, cello en piano van.

 

Reserveren

Het is vanaf 25 februari 2022 niet meer nodig te reserveren. Registratie van bezoekers is dan namelijk niet meer verplicht en er zijn aanzienlijk meer beschikbare plaatsen.

Uitvoerenden